<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/4211793967058511708?origin\x3dhttp://icheney.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

To be honest

« Home | Next » | Next » | Next » | Next » | Next » | Next » | Next » | Next » | Next »

回望昨日,自私的我

早早八點半上班,我帶兩個新人學習工作上既事,一個前臺喺女金剛,一個喺財務部小矮人。唔知點解主管會俾我做咁多嘢,近排工作上我成時出錯自覺冇呢個資格。我儘量簡單教佢哋嘢,因為唔想佢哋做錯嘢,到時俾其他同事講我嘢,依家做嘢都會好小心,儘量唔會俾人哋搵到藉口講我。

昨日我自私,我雖然喺愛佢,但喺我唔知點同佢面對,好多時候我會逃避佢,難得,我依家仲會對佢有感覺。

或者我應該自私的將這個日記空間關閉,唔俾佢知道,咁樣我發泄自己心情既時候,唔會俾到佢暗示佢咩嘢既感覺。

leave a response